غزل شماره ۱۷۴۹
غزلستان ::
مولوی ::
دیوان شمس - غزلیات
گه چرخ زنان همچون فلكم
گه بال زنان همچون ملكم
چرخم پی حق رقصم پی حق
من زان ویم نی مشتركم
چون دید مرا بخرید مرا
آن كان نمك زان بانمكم
شیر است یقین در بیشه جان
بدرید یقین انبان شكم
آن كو به قضا دادهست رضا
قاضی كندش روزی ملكم
یأجوج منم مأجوج منم
حد نیست مرا هر چند یكم
بربند دهان در باغ درآ
تا كم نكنی خطهای چكم
اشعار مرتبط
نظرات نوشته شده