شماره ٢٧٧: دو هفته رفت که ننواختى به نيم نگاهم
دو هفته رفت که ننواختى به نيم نگاهم
هنوز وقت نيامد که بگذرى ز گناهم
کرشمه اى که نکاهد ز حسن اگر بنوازى
به لطف گاه به گاه و نگاه ماه به ماهم
ميان ما و تو سد گونه خشم شد همه بيجا
چنين مکن که مرا عيب مى کنند و ترا هم
کدام ملک به توفان دهم کدام بسوزم
که فرق تا به قدم سيل اشک و شعله آهم
فتاده ام به رهت چشم و گوش گشته سراپا
بيا که گوش به آواز پا و چشم به راهم
مکن که عيب کنندت ز چون منى چو گريزى
که نيکنامى جاويد از براى تو خواهم
چو وحشى از چمن وصل رستم اول وآخر
سموم باديه هجر ، زرد کرد گياهم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده