غزل شماره ۲۱۹۴

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
آن وعده كه كرده‌ای مرا كو
این جا منم و تو وانما كو
با جمله پلاس خوش نباشد
آن عهد پلاس را وفا كو
لب بسته چو بوبك ربابی
آن داد و گشاد و آن عطا كو
ای وعده تو چو صبح صادق
آن شمع و چراغ و آن ضیا كو
تا چند ز ناسزا و دشنام
آن دلداری و آن سزا كو
خیزید به سوی من كشیدش
ای طایفه یاری شما كو
ای سنگ دلان جواب گویید
كان كان عقیق و كیمیا كو
یا سحر نمود و چشم ما بست
آن ساحر و آن گره گشا كو
یا پر بگشاد و در هوا رفت
ای مرغ ضمیر آن هوا كو
والله كه نرفت و رفتنی نیست
ماییم ز خویش رفته ما كو
ماكو به همان طرف كه انداخت
ای در كف صنع ما چو ماكو
هین مشك سخن بنه به جو رو
می‌خواندت آب كان سقا كو

ساحرسحرسخنشمعصبحوفاچراغچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید