گر ساعتی ببری ز اندیشهها چه باشد
غوطی خوری چو ماهی در بحر ما چه باشد
ز اندیشهها نخسپی ز اصحاب كهف باشی
نوری شوی مقدس از جان و جا چه باشد
آخر تو برگ كاهی ما كهربای دولت
زین كاهدان بپری تا كهربا چه باشد
صد بار عهد كردی كاین بار خاك باشم
یك بار پاس داری آن عهد را چه باشد
تو گوهری نهفته در كاه گل گرفته
گر رخ ز گل بشویی ای خوش لقا چه باشد
از پشت پادشاهی مسجود جبرئیلی
ملك پدر بجویی ای بینوا چه باشد
ای اولیای حق را از حق جدا شمرده
گر ظن نیك داری بر اولیا چه باشد
جزوی ز كل بمانده دستی ز تن بریده
گر زین سپس نباشی از ما جدا چه باشد
بی سر شوی و سامان از كبر و حرص خالی
آنگه سری برآری از كبریا چه باشد
از ذكر نوش شربت تا وارهی ز فكرت
در جنگ اگر نپیچی ای مرتضا چه باشد
بس كن كه تو چو كوهی در كوه كان زر جو
كه را اگر نیاری اندر صدا چه باشد