رباعی شماره ۲۲۲
با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت
با تو سخن مرگ نمی‌شاید گفت
جان طالب منزلست و منزل مرگست
اما خر تو میانه‌ی راه بخفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- با دل گفتم اگر بود جای سخن
- ای ماه برآمدی و تابان گشتی
- خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو
- ای هر بیدار با خبرهای تو خفت
- ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن
نظرات نوشته شده