رباعی شماره ۱۴۱۵
ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن
وز چشم تو شاید این سخن پرسیدن
زینگونه که ابروی تو با چشم خوش است
او را ز چه رو نمیتواند دیدن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- کو پای که او باغ و چمن را شاید
- جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
- ای آنکه نخست بر سحر چشم تو زد
- آن روز که چشم تو ز من برگردد
- از روی تو من همیشه گلشن بودم
نظرات نوشته شده