روى خوبت دلبرى را پايه اى است
آرزو را خوبتر پيرايه است
چرخ با چندان ستم حسن تراست
که ز مادر مهربانتر دايه اى است
چون به عهد دولت رخسار تو
ناله را از چرخ برتر پايه اى است
لحظه اى با بنده بنشين کاين قدر
زندگانى را عجب سرمايه است
در غمت از آه خسرو تا سحر
شب نخسپد هر کجا همسايه ايست