در هجو شهر زورى

شهر زورى گدا بود خاصه

کش به بغداد پرورش کردند

به صفت چون خرى بماند راست

که به شير سگش بپروردند

چون اميدم بريده نيست ز تو

همه رنجى که باشدم شايد

اهل بخشايشم سزد که دلت

بر تن و جان من ببخشايد

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.