شماره ٢٢٣: دل و طبع خويش را گو که شوند نرم خوتر

غزلستان :: وحشی بافقی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
دل و طبع خويش را گو که شوند نرم خوتر
که دلم بهانه جو شد من از و بهانه جوتر
گله گر کنم ز خويت بجز اينقدر نباشد
که شوند اگر تو خواهى قدرى ازين نکوتر
همه رنگ حيله بينم پس پرده فريبت
برو اى دو رو که هستى ز گل دور و دوروتر
تو نه مرغ اين شکارى پى صيد ديگرى رو
که عقاب ديگر آمد به شکار اين کبوتر
نه خوش آمده است وحشى تو غريب خوش ادايى
همه طرز تازه گويي، ز تو کيست تازه گوتر



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید