شماره ٢٦: دلم را بود از آن پيمان گسل اميد ياريها

غزلستان :: وحشی بافقی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
دلم را بود از آن پيمان گسل اميد ياريها
به نوميدى کشيد آخر همه اميدواريها
رقيبان را ز وصل خويش تا کى معتبر سازى
مکن جانا که هست اين موجب بى اعتباريها
به اغيار از تو اين گرم اختلاطيها که من ديدم
عجب نبود اگر چون شمع دارم اشکباريها
به سد خوارى مرا کشتى وفا دارى همين باشد
نکردى هيچ تقصير، از تو دارم شرمساريها
شب غم کشت ما را ياد باد آن روز خوش وحشى
که مى کرد از طريق مهر ما را غمگساريها



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید