مرا، گرچه ز غم جان مى برآيد
غم عشقت ز جانم خوشتر آيد
درين تيمار گر يک دم غم تو
نپرسد حال من، جانم برآيد
مرا شادى گهى باشد درين غم
که اندوه توام از در در آيد
مرا يک ذره اندوه تو خوشتر
که يک عالم پر از سيم و زر آيد
اگرچه هر کسى از غم گريزد
مرا چون جان ، غم تو درخور آيد
مرا در سينه تاب انده تو
بسى خوشتر ز آب کوثر آيد
چو سر در پاى اندوه تو افکند
عراقى در دو عالم بر سر آيد