شماره ٧٠٥: کى آمدى ز تتار اى صباى مشک نسيم

غزلستان :: خواجوی کرمانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
کى آمدى ز تتار اى صباى مشک نسيم
بيا بيا که خوشت باد اى نسيم شميم
دگر مگوى حديث از نعيم و ناز بهشت
بهشت منزل يارست و وصل يار نعيم
چو روز حشر مرا از لحد برانگيزند
هنوز شعله زند آتشم ز عظم رميم
گمان مبر که تمناى بنده سيم و زرست
نسيم تست مراد من شکسته نه سيم
فتاده است دلم در ميان خون چون واو
کشيده زلف ترا در کنار جان چون جيم
از آن مرا ز دهان تو هيچ قسمت نيست
که نيست نقطه موهوم قابل تقسيم
بود بمعتقد عاقلان جهان محدث
برون ز عالم عشقت که عالميست قديم
بهر ديار که زينجا سفر کنم گويم
خوشا نشيمن طاوس و کوه ابراهيم
کنون چه فايده خواجو ز درس معقولات
که در ازل سبق عشق کرده ئى تعليم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید