شماره ٥٤٦: سرو را پاى به گل مى رود از رفتارش
سرو را پاى به گل مى رود از رفتارش
واب شيرين ز عقيق لب شکر بارش
راهب دير که خورشيد پرستش خوانند
نيست جز حلقه گيسوى بتم ز نارش
هر کرا عقل درين راه مربى باشد
لاجرم در حرم عشق نباشد بارش
قرص خورشيد ز روى تو به جائى ماند
ورنه هر روز کج! گرم شود بازارش
سر زلف تو ندانم چه سيه کارى کرد
که بدينگونه تو در پاى فکندى کارش
دلم از زلف تو چون يک سر مو خالى نيست
همچو آن سنبل شوريده فرو مگذارش
يادگار من دلخسته مسکين با تو
آن دل شيفته حالست نکو ميدارش
باغبانرا چه تفاوت کند ار بلبل مست
بسرايد سحرى برطرف گلزارش
گوش کن نغمه خواجو که شکر مى شکند
طوطى منطق شيرين شکر گفتارش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده