لا یغرنك سد هوس عن رایی
كم قصور هدمت من عوج الارآء
اشتهی انصح لكن لسانی قفلت
اننی انصح بالصمت علی الاخفاء
این همه ترس و نفاق و دودلی باری چیست
نه كه در سایه و در دولت این مولایی؟!
بیم ازان میكندت، تا برود بیم از تو
یار ازان میگزدت، تا همه شكرخایی
شمس تبریز شمعیست كه غایب گردد
شب چو شد روز چرا منتظر فردایی؟!