غزل شماره ۱۸۹۰
با روی تو كفر است به معنی نگریدن
یا باغ صفا را به یكی تره خریدن
با پر تو مرغان ضمیر دل ما را
در جنت فردوس حرام است پریدن
اندر فلك عشق هر آن مه كه بتابد
آن ابر تو است ای مه و فرض است دریدن
دشتی كه چراگاه شكاران تو باشد
شیران بنیارند در آن دست چریدن
هر عشق كه از آتش حسن تو نخیزد
آن عشق حرام است و صلای فسریدن
در باطن من جان من از غیر تو ببرید
محسوس شنیدم من آواز بریدن
در خواب شود غافل از این دولت بیدار
از پوست چه شیره بودت در فشریدن
رنجور شقاوت چو بیفتاد به یاسین
لاحول بود چاره و انگشت گزیدن
جز عشق خداوندی شمس الحق تبریز
آن موی بصر باشد باید ستریدن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- به جان عشق كه از بهر عشق دانه و دام
- عشق شمس حق و دین كان گوهر كانی است آن
- اندر میان جمع چه جان است آن یكی
- در میان ظلمت جان تو نور چیست آن
- عشق شمس الدین است یا نور كف موسی است آن
نظرات نوشته شده