غزل شماره ۱۷۶۳

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
ما كه باده ز دست یار خوریم
كی چو اشتر گیاه و خار خوریم
ایمنیم از خمار مرگ ایرا
می باقی بی‌خمار خوریم
جام مردان بیار تا كامروز
بی‌محابا و مردوار خوریم
به دم ناشمرده زنده شویم
اندر آن دم كه بی‌شمار خوریم
ساقیا پای دار تا ز كفت
می سرجوش پایدار خوریم
پی این شیر مست می پوییم
تا كباب از دل شكار خوریم
زان دیاریم كز حدث پاك است
روزی پاك از آن دیار خوریم
نه چو كركس اسیر مرداریم
نه چو لك لك ز حرص مار خوریم

اسیربادهباقیجامخمارساقیمست


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید