غزل شماره ۱۷۶۲

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
آمدستیم تا چنان گردیم
كه چو خورشید جمله جان گردیم
مونس و یار غمگنان باشیم
گل و گلزار خاكیان گردیم
چند كس را نییم خاص چو زر
بر همه همچو بحر و كان گردیم
جان نماییم جسم عالم را
قره العین دیدگان گردیم
چون زمین نیستیم یغماگاه
ایمن و خوش چو آسمان گردیم
هر كی ترسان بود چو ترسایان
همچو ایمان بر او امان گردیم
هین خمش كن از آن هم افزونیم
كه بر الفاظ و بر زبان گردیم

آسمانامانخورشیدزمینگلزار


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید