غزل شماره ۶۸۸
روی تو به رنگریز كان ماند
زلف تو به نقش بند جان ماند
گر سایه برگ گل فتد بر تو
بر عارض نازكت نشان ماند
روزی گذرد ز هجر تو سالی
مسكین عاشق چنان جوان ماند
دلتنگ نیم اگر چه دل تنگم
كخر دل من بدان دهان ماند
در چشم من آی تا تو هم بینی
یك تن كه به صد هزار جان ماند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- از چشم پرخمارت دل را قرار ماند
- بیا كامشب به جان بخشی به زلف یار می‌ماند
- گفتی كه در چه كاری با تو چه كار ماند
- تو كیی در این ضمیرم كه فزونتر از جهانی
- ای سیرگشته از ما ما سخت مشتهی
نظرات نوشته شده