غزل شماره ۶۷۴
چنان كز غم دل دانا گریزد
دو چندان غم ز پیش ما گریزد
مگر ما شحنه‌ایم و غم چو دزدست
چو ما را دید جا از جا گریزد
بغرد شیر عشق و گله غم
چو صید از شیر در صحرا گریزد
ز نابینا برهنه غم ندارد
ز پیش دیده بینا گریزد
مرا سوداست تا غم را ببینم
ولیكن غم از این سودا گریزد
همه عالم به دست غم زبونند
چو او بیند مرا تنها گریزد
اگر بالا روم پستی گریزد
وگر پستی روم بالا گریزد
خمش باشم بود كاین غم درافتد
غلط خود غم ز ناگویا گریزد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چو سرمست منی ای جان ز درد سر چه غم داری
- رفت عمرم در سر سودای دل
- چمنی كه جمله گل‌ها به پناه او گریزد
- آن جا كه چو تو نگار باشد
- بگیر دامن لطفش كه ناگهان بگریزد
نظرات نوشته شده