غزل شماره ۶۳۶
بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید
در این عشق چو مردید همه روح پذیرید
بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید
كز این خاك برآیید سماوات بگیرید
بمیرید بمیرید و زین نفس ببرید
كه این نفس چو بندست و شما همچو اسیرید
یكی تیشه بگیرید پی حفره زندان
چو زندان بشكستید همه شاه و امیرید
بمیرید بمیرید به پیش شه زیبا
بر شاه چو مردید همه شاه و شهیرید
بمیرید بمیرید و زین ابر برآیید
چو زین ابر برآیید همه بدر منیرید
خموشید خموشید خموشی دم مرگست
هم از زندگیست اینك ز خاموش نفیرید
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ملولان همه رفتند در خانه ببندید
- برانید برانید كه تا بازنمانید
- تو ز هر ذره وجودت بشنو ناله و زاری
- صد دهل می‌زنند در دل ما
- شب رفت حریفكان كجایید
نظرات نوشته شده
- Sain....... در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۹۵ نوشته
- محست چاوشی بیت (۲ مصرع آخر را نمیخواند )
- پژمان هزپی در تاریخ ۳ آبان ۱۴۰۰ نوشته
- وزن شعر مفاعیل مفاعیل مفاعیل فعولن بحر هزج مثمن مکفوف محذوف است
- 546 در تاریخ ۲۸ آذر ۱۴۰۱ نوشته
- مرادومطلب ازین ابیات شعرخلوص وپاکی وتطهیرشدن انسانهاوأمت هست ورهایی ازجهل نه...
- ناشناس در تاریخ ۲۸ آذر ۱۴۰۱ نوشته
- هرکه عارف شدخدای خویش را... درفنابیندبقای خویش را... اسلام هم همینه میگه...دوست عزیز موتوا قبل أن تموتوا... قبل ازینکه ازدنیابروید، نفستان راخاک کنیدوطعم مرگ را پیش از مردن حس کنید...