شماره ٧٧: چه شود به چهره زرد من نظرى براى خدا کنى
چه شود به چهره زرد من نظرى براى خدا کنى
که اگر کنى همه درد من به يکى نظاره دوا کنى
تو شهى و کشور جان تو را تو مهى و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زيان تو را که نظر به حال گدا کنى
ز تو گر تفقدو گر ستم، بود آن عنايت و اين کرم
همه از تو خوش بود اى صنم، چه جفا کنى چه وفا کنى
همه جا کشى مى لاله گون ز اياغ مدعيان دون
شکنى پياله ما که خون به دل شکسته ما کنى
تو کمان کشيده و در کمين، که زنى به تيرم و من غمين
همه غمم بود از همين، که خدا نکرده خطا کنى
تو که هاتف از برش اين زمان، روى از ملامت بيکران
قدمى نرفته ز کوى وي، نظر از چه سوى قفا کنى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده