شماره ١٦: چون شيشه دل نه از ستم آسمان پر است
چون شيشه دل نه از ستم آسمان پر است
ميناى ما تهى است دل ما از آن پر است
اى عندليب باغ محبت گل وفا
کم جو ز گلبنى که بر آن آشيان پر است
خالى است گر خم فلک از باده نشاط
غم نيست چون ز مى خم پير مغان پر است
سرو تو را به تربيت من چه احتياج
نخل رطب فشان تو را باغبان پر است
جانى نماند ليک اگر جان طلب کنى
بهر تن ضعيف من اين نيم جان پر است
هاتف به من ز جور رقيب و جفاى يار
کم کن سخن که گوشم ازين داستان پر است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده