رباعی شماره ۱۹۹۱
یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی
شاگرد که بودی که چنین استادی
خوبی و کرم را چو نکو بنیادی
ای دنیا را ز تو هزار آزادی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- سرسبزی باغ و گلشن و شمشادی
- شادی شادی و ای حریفان شادی
- نقاش رخت اگر نه یزدان بودی
- ای دل بچه زهره خواستی یاری را
- از شادی تو پر است شهر و وادی
نظرات نوشته شده
- ناشناس در تاریخ ۴ مهر ۱۳۹۸ نوشته
- بسیار عالی بود دست مریزاد
- Shaahyaad.r@gmail.com در تاریخ ۴ دی ۱۴۰۰ نوشته
- یا حق، سلام، لطفا تفسیر باطنی خودتون یاغیره را از "شش بوسه" به حقیر بفرمایید، چون دیگر شعرای عارف هم ازین شش نام برده اند مثلا حضرت حافظ علیه الرحمه هم می‌فرماید، شهریست پر کرشمه و حوران ز شش جهت، چیزیم نیست ور نه خریدار هر ششم، امیدوارم اتفاقی قلمداد نکنید، چون از دیگر عرفا نیز مثال هست.
- Ali در تاریخ ۷ دی ۱۴۰۰ نوشته
- با سلام شخصا فکر میکنم شش بوسه مولانا ربطی به حافظ ندارد و منظور از شش بوسه شش دفتر مثنوی معنوی است که به لطف شمس نوشته شده
- ناشناس در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۴۰۰ نوشته
- میشه اشاره به عدد شش تاس تخت نرد هم داشته باشه جفت یک خواسته بهش جفت شش داده
- زری جون.. در تاریخ ۷ مهر ۱۴۰۱ نوشته
- سلام منظور مولوی از شش بوسه همون حیلع گریه چون بعد کلمه استاد رو اورده.. و میشه گفت درواقع بوسیدن از چندین طرفه بالا، پایین، عقب، جلو..
- ح_میر در تاریخ ۶ بهمن ۱۴۰۲ نوشته
- نظر بنده حضرت دوست است که مولانا خواسته ای داشته آند به قدر کفایت و همین اشاره به یک کردند و خداوند متعال به ایشان بی حد ببخشید در آن زمینه و شش را به نشانه کثرت و عدد شانس تاس اوردند که عنایت ویژه خداوند را نشان دهند