رباعی شماره ۱۹۸۱
هر شب که ببنده همنشین میافتی
چون نور مهی که بر زمین میافتی
من بنده‌ی چشم مست پرخواب توام
آن دم که چنان و اینچنین میافتی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی
- مگریز ز من که من خریدار توام
- تا جان دارم بنده‌ی مرجان توام
- گر کبر بخورده‌ام که سرمست توام
- آن نور مبین که در جبین ما هست
نظرات نوشته شده