رباعی شماره ۱۹۶۷
مهمان دو دیده شد خیالت گذری
در دیده وطن ساخت ز نیکو گهری
ساقی خیال شد دو دیده میگفت
مهمان منی به آب چندان که خوری
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دوش آمد آن خیال تو رهگذری
- روزی که جمال آن صنم دیده شود
- چشمی دارم همه پر از صورت دوست
- همچون سر زلف تو پریشان توایم
- گر نقل و کباب و باده‌ی ناب خوری
نظرات نوشته شده