رباعی شماره ۱۷۴۳
ای شاخ گلی که از صبا می‌رنجی
ور زانکه گلی تو پس چرا می‌رنجی
آخر نه صبا مشاطه‌ی گل باشد
این طرفه که از لطف خدا می‌رنجی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- من بی‌خبرم خدای خود میداند
- ای دل چه حدیث ماجرا می‌جوئی
- ای باد صبا به کوی آن دلبر کش
- آن را که غمی باشد و بتواند گفت
- صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد
نظرات نوشته شده