رباعی شماره ۱۲۵۴
شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم
آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- من دوش فراق را جفا میگفتم
- باغی که من از بهار او بشکفتم
- گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
- بر زلف تو گر دست درازی کردم
- آنم که چو غمخوار شوم من شادم
نظرات نوشته شده