رباعی شماره ۱۲۲۹
دلدار چو دید خسته و غمگینم
آمد خندان نشست بر بالینم
خارید سرم گفت که ای مسکینم
دل می‌ندهد ره که چنینت بینم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- با دشمن تو چو یار بسیار نشست
- آمد شد خود به کوی تو می‌بینم
- من چشم ترا بسته به کین می‌بینم
- هر گه که دل از خلق جدا می‌بینم
- هم منزل عشق و هم رهت می‌بینم
نظرات نوشته شده