رباعی شماره ۱۰۵۳
ای بنده‌ی سردی به زمستان چون زاغ
محروم ز بلبل و گلستان ز باغ
دریاب که این دم اگرت فوت شود
بسیار طلب کنی به صد چشم و چراغ
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ
- گویند بیا به باغ کانجا لاغ است
- گفتی مگری چو ابر در فرقت باغ
- ای باده تو باشی که همه داد کنی
- هرچیز که بسیار شود خوار شود
نظرات نوشته شده