رباعی شماره ۱۰۳۹
رفت آنکه نبود کس به خوبی یارش
بی‌آنکه دلم سیر شد از دیدارش
او رفت و نماند در دلم تیمارش
آری برود گل و بماند خارش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای از تو برون ز خانه‌ها جای دلم
- ایام وصال یار گوئی که نبود
- گر بر سر شهوت و هوا خواهی رفت
- شد گلشن روی تو تماشای دلم
- آن کس که از آب و گل نگاری دارد
نظرات نوشته شده