رباعی شماره ۶۰۴
تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد
چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند
چون پاک آئی ز هر دو عالم به یقین
آنگه بنشان نفرت انگشت نهند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- آنی که بر دلشدگان دیر آئی
- در زهد اگر موسی و هارون آئی
- رو دیده بدوز تا دلت دیده شود
- تا بتوانی مدام می‌باش به ذکر
- در عشق نوا جزو زند آنگه کل
نظرات نوشته شده