رباعی شماره ۵۴۲
اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
هم خرقه و همراه دلم مجنون بود
آن صورت و آن قاعده تا اکنون بود
کاری آمد که آن همه مادون بود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- مطرب خواهم که عاشق مست بود
- دوش آن بت من همچو مه گردون بود
- تا در طلب مات همی کام بود
- آن تازه تنی که در بلای تو بود
- هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
نظرات نوشته شده