رباعی شماره ۵۰۳
آنها که چو آب صافی و ساده روند
اندر رگ و مغز خلق چون باده روند
من پای کشیدم و دراز افتادم
اندر کشتی دراز افتاده روند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- شب گشت که خلقان همه در خواب روند
- امشب شب آن نیست که از خانه روند
- مائیم و دمی کوته و سودای دراز
- آمد دی دیوانه و شبهای دراز
- دل آمد و گفت هست سوداش دراز
نظرات نوشته شده