رباعی شماره ۳۴۳
زان می خوردم که روح پیمانه اوست
زان مست شدم که عقل دیوانه‌ی اوست
شمعی به من آمد آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانه‌ی اوست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- این سینه‌ی پرمشغله از مکتب اوست
- خورشید و ستارگان و بدرما اوست
- آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
- آنی که وجود و عدمت اوست همه
- در صورت تست آنچه معنا همه اوست
نظرات نوشته شده