رباعی شماره ۳۳۳
دوش از سر لطف یار در من نگریست
گفتا بی‌ما چگونه توانی بزیست
گفتم به خدا چنانکه ماهی بی‌آب
گفتا که گناه تست و بر من بگریست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- رفتم بر یار از سر سر دستی
- گفتم چشمم که هست خاک کویت
- گفتم صنمی شدی که جان را وطنی
- آمد دل من بهر نشانم گفتن
- زانروز که چشم من برویت نگریست
نظرات نوشته شده