رباعی شماره ۳۲۹
دل رفت و سر راه دل استان بگرفت
وز عشق دو زلف او بدندان بگرفت
پرسید کی تو چون دهان بگشادم
جست از دهنم راه بیابان بگرفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گر جمله‌ی آفاق همه غم بگرفت
- تا مهر نگار باوفایم بگرفت
- حسنت که همه جهان فسونش بگرفت
- گفتم به طبیب داروئی فرمائی
- با روز بجنگیم که چون روز گذشت
نظرات نوشته شده