رباعی شماره ۵۸
غم خود که بود که یاد آریم او را
در دل چه که بر خاک نگاریم او را
غم باد امید لیک بس بیمغز است
گر سر ننهد مغز برآریم او را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
- خواهم که دلم با غم هم‌خو باشد
- آن نزدیکی که دلستان را باشد
- بیگاه شده است لیک مر سیران را
- از شادی تو پر است شهر و وادی
نظرات نوشته شده