با کس حديث عشق تو گفتن نمى توان
دريست در عشق که سفتن نمى توان
لب بسته همچو غنچه و دلخون چو لاله ام
بى باد رحمت تو شکفتن نمى توان
در دل هواى يار نيارم نگاهداشت
مهرى درون ذره نهفتن نمى توان
آزار خاکپاى تو ما را طريق نيست
زانرو بچهره راه تو رفتن نمى توان
از رحم تا دل تو بسوزد بحال من
احوال خويش پيش تو گفتن نمى توان
ترک کمان کشم بکمين ميکشد ولى
ترک هواى عشق گرفتن نمى توان
گفتا حسين شب ز سر کوى ما برو
کز ناله هاى زار تو خفتن نمى توان