دفتر ششم هم از مثنوی
گفت درزى اى طواشى بر گذر
واى بر تو گر کنم لاغى دگر
پس قبايت تنگ آيد باز پس
اين کند با خويشتن خود هيچ کس
خندهى چه رمزى ار دانستيى
تو به جاى خنده خون بگرستيى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده