سجده کردند و بگفتند اى کريم
دور بادا از تو رنجورى و بيم
پس برون جستند سوى خانهها
همچو مرغان در هواى دانهها
مادرانشان خشمگين گشتند و گفت
روز کتاب و شما با لهو جفت
عذر آوردند کاى مادر تو بيست
اين گناه از ما و از تقصير نيست
از قضاى آسمان استاد ما
گشت رنجور و سقيم و مبتلا
مادران گفتند مکرست و دروغ
صد دروغ آريد بهر طمع دوغ
ما صباح آييم پيش اوستا
تا ببينيم اصل اين مکر شما
کودکان گفتند بسم الله رويد
بر دروغ و صدق ما واقف شويد