شماره ٢٧٠: اى لعل لبت چو بر شکر شير
اى لعل لبت چو بر شکر شير
شکر ز لب تو چاشنى گير
از زلف بريدنت دل من
ديوانه شد و بريد زنجير
زلفش بگرفت و کرد در هم
فرياد هزار باد شبگير
مى گيرى و مى زنى به تيرم
من کشته شدم، ازين زد و گير
مادر چو تويى نزاد بر تو
چون ديده فرو نياورد شير
تقصير نمى کنى تو هر چند
تقدير همى کند چه تقصير
در پند تو بسته ماند خسرو
بيچاره کجا رود ز زنجير!
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده