شماره ٢٨١: شوخى که مرا هست تمناى وصالش
شوخى که مرا هست تمناى وصالش
وحشى تر از آهوى رميده است خيالش
چشم و دل من تشنه حسنى است که از لطف
در آينه و آب نيفتاده مثالش
هر چند که گيرنده بود خون شهيدان
چون لاله بود داغدل از چهره آلش
گرديد مه عيد مرا ناخنه چشم
تا چشم من افتاد به ابروى هلالش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده