رباعی شماره ۱۷۴

گر آمدنم بخود بدی نامدمی

ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی

به زان نبدی که اندر این دیر خراب

نه آمدمی نه شدمی نه بدمی

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

سلام، به نظر می‌رسد که این شعر داره میگه، اگر به دنیا آمدنم دست خودم بود هرگز پا به این دنیا نمی گذاشتم و اگر هم ترک کردن این دنیا دست خودم بود هرگز این دنیا رو ترک نمیکردم، بهتر بود اصلا به دنیا نمی آمدم که نه آمدنی باشه نه رفتنی.

دم غنیمت دان که فرصت یک دماست هرکه بادم همدم است او آدم است حالا که تو هیچ اختیاری در بودن وشدن نداری وهستی پس دم غنیمت دان تا به گذشته وآینده غم نخوری که افسردگی می آورد یا علی