رباعی شماره ۱۲۴
برخیزم و عزم باده ناب کنم
رنگ رخ خود به رنگ عناب کنم
این عقل فضول پیشه را مشتی می
بر روی زنم چنانکه در خواب کنم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
- هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
- چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
- خوش باش که پخته‌اند سودای تو دی
- این عقل که در ره سعادت پوید
نظرات نوشته شده