رباعی شماره ۱۰۸
ز آن می که حیات جاودانیست بخور
سرمایه لذت جوانی است بخور
سوزنده چو آتش است لیکن غم را
سازنده چو آب زندگانی است بخور
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- می لعل مذابست و صراحی کان است
- اکنون که گل سعادتت پربار است
- این کوزه که آبخواره مزدوری است
- این کهنه رباط را که عالم نام است
- خاکی که بزیر پای هر نادانی است
نظرات نوشته شده