رباعی شماره ۸۱
عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
یا در پی نیستی و هستی گذرد
می نوش که عمریکه اجل در پی اوست
آن به که به خواب یا به مستی گذرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گر یک نفست ز زندگانی گذرد
- تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
- از هر چه بجر می است کوتاهی به
- خیام اگر ز باده مستی خوش باش
- یک جرعه می کهن ز ملکی نو به
نظرات نوشته شده