غزلستان :: حافظ شیرازی

• الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
• صلاح کار کجا و من خراب کجا
• اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
• صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
• دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را
• به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
• صوفی بیا که آینه صافیست جام را
• ساقیا برخیز و درده جام را
• رونق عهد شباب است دگر بستان را
• دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
• ساقی به نور باده برافروز جام ما
• ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
• می دمد صبح و کله بست سحاب
• گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
• ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
• خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
• سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
• ساقیا آمدن عید مبارک بادت
• ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
• روزه یک سو شد و عید آمد و دل ها برخاست
• دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
• چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
• خیال روی تو در هر طریق همره ماست
• مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست
• شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
• زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
• در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
• به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست
• ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
• زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
• آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
• خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست
• خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است
• رواق منظر چشم من آشیانه توست
• برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
• تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
• بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
• بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
• باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
• المنه لله که در میکده باز است
• اگر چه باده فرح بخش و باد گل بیز است
• حال دل با تو گفتنم هوس است
• صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
• کنون که بر کف گل جام باده صاف است
• در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
• گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
• به کوی میکده هر سالکی که ره دانست
• صوفی از پرتو می راز نهانی دانست
• روضه خلد برین خلوت درویشان است
• به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
• لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
• روزگاریست که سودای بتان دین من است
• منم که گوشه میخانه خانقاه من است
• ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
• خم زلف تو دام کفر و دین است
• دل سراپرده محبت اوست
• آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
• سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
• دارم امید عاطفتی از جناب دوست
• آن پیک نامور که رسید از دیار دوست
• صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست
• مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
• روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
• اگر چه عرض هنر پیش یار بی ادبیست
• خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست
• بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
• یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
• ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
• کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
• مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست
• زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
• راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
• روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
• حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
• خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست
• جز آستان توام در جهان پناهی نیست
• بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
• دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
• کنون که می دمد از بوستان نسیم بهشت
• عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
• صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
• آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت
• گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت
• ساقی بیار باده که ماه صیام رفت
• شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
• ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
• حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
• شنیده ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
• یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
• ای هدهد صبا به سبا می فرستمت
• ای غایب از نظر به خدا می سپارمت
• میر من خوش می روی کاندر سر و پا میرمت
• چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
• زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
• مدامم مست می دارد نسیم جعد گیسویت
• درد ما را نیست درمان الغیاث
• تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
• اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
• دل من در هوای روی فرخ
• دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
• شراب و عیش نهان چیست کار بی بنیاد
• دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
• روز وصل دوستداران یاد باد
• جمالت آفتاب هر نظر باد
• صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
• تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
• حسن تو همیشه در فزون باد
• خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
• دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
• پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
• عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
• آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
• بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
• همای اوج سعادت به دام ما افتد
• درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
• کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد
• دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
• آن کس که به دست جام دارد
• دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
• بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
• هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
• هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
• مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
• آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
• شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
• جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
• روشنی طلعت تو ماه ندارد
• نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
• اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد
• سحر بلبل حکایت با صبا کرد
• بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
• به آب روشن می عارفی طهارت کرد
• صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد
• بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد
• چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
• دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
• دل از من برد و روی از من نهان کرد
• یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
• رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
• دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
• دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
• دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد
• سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
• به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد
• چه مستیست ندانم که رو به ما آورد
• صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می آورد
• نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
• یارم چو قدح به دست گیرد
• دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی گیرد
• ساقی ار باده از این دست به جام اندازد
• دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی ارزد
• در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
• سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
• راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
• اگر روم ز پی اش فتنه ها برانگیزد
• به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
• هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
• من و انکار شراب این چه حکایت باشد
• نقد صوفی نه همه صافی بی غش باشد
• خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
• کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
• خوش آمد گل وز آن خوشتر نباشد
• گل بی رخ یار خوش نباشد
• نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
• مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
• روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
• ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
• گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
• یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد
• زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
• دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد
• عشق تو نهال حیرت آمد
• در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
• مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
• صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
• سحرم دولت بیدار به بالین آمد
• نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
• هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
• رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
• ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
• بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند
• حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
• دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
• دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
• نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
• گر می فروش حاجت رندان روا کند
• دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
• مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند
• طایر دولت اگر باز گذاری بکند
• کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
• آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند
• سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند
• در نظربازی ما بی خبران حیرانند
• سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
• غلام نرگس مست تو تاجدارانند
• آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
• شاهدان گر دلبری زین سان کنند
• گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند
• واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند
• دانی که چنگ و عود چه تقریر می کنند
• شراب بی غش و ساقی خوش دو دام رهند
• بود آیا که در میکده ها بگشایند
• سال ها دفتر ما در گرو صهبا بود
• یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
• تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
• پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
• یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
• خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
• قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود
• دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
• دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
• یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
• گوهر مخزن اسرار همان است که بود
• دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
• به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود
• آن یار کز او خانه ما جای پری بود
• مسلمانان مرا وقتی دلی بود
• در ازل هر کو به فیض دولت ارزانی بود
• کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
• از دیده خون دل همه بر روی ما رود
• چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
• از سر کوی تو هر کو به ملالت برود
• هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
• خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
• ساقی حدیث سرو و گل و لاله می رود
• ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
• گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود
• گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
• بخت از دهان دوست نشانم نمی دهد
• اگر به باده مشکین دلم کشد شاید
• گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
• بر سر آنم که گر ز دست برآید
• دست از طلب ندارم تا کام من برآید
• چو آفتاب می از مشرق پیاله برآید
• زهی خجسته زمانی که یار بازآید
• اگر آن طایر قدسی ز درم بازآید
• نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید
• جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید
• رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
• ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید
• معاشران ز حریف شبانه یاد آرید
• بیا که رایت منصور پادشاه رسید
• بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید
• معاشران گره از زلف یار باز کنید
• الا ای طوطی گویای اسرار
• عید است و آخر گل و یاران در انتظار
• صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
• ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
• ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
• روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
• شب وصل است و طی شد نامه هجر
• گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر
• ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
• دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور
• یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
• نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
• روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر
• هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز
• منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
• ای سرو ناز حسن که خوش می روی به ناز
• درآ که در دل خسته توان درآید باز
• حال خونین دلان که گوید باز
• بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
• خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
• برنیامد از تمنای لبت کامم هنوز
• دلم رمیده لولی وشیست شورانگیز
• ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
• گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
• دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
• درد عشقی کشیده ام که مپرس
• دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
• بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
• اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
• به دور لاله قدح گیر و بی ریا می باش
• صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش
• باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
• فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
• شراب تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش
• خوشا شیراز و وضع بی مثالش
• چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش
• یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
• ببرد از من قرار و طاقت و هوش
• سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش
• هاتفی از گوشه میخانه دوش
• در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
• دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
• ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
• کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
• مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
• دلم رمیده شد و غافلم من درویش
• ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
• قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع
• بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع
• در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
• سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
• طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
• زبان خامه ندارد سر بیان فراق
• مقام امن و می بی غش و رفیق شفیق
• اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
• هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک
• ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
• خوش خبر باشی ای نسیم شمال
• شممت روح وداد و شمت برق وصال
• دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
• به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
• اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
• هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل
• ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
• عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام
• مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
• عاشق روی جوانی خوش نوخاسته ام
• بشری اذ السلامه حلت بذی سلم
• بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم
• دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم
• به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم
• زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
• فاش می گویم و از گفته خود دلشادم
• مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم
• سال ها پیروی مذهب رندان کردم
• دیشب به سیل اشک ره خواب می زدم
• هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
• خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
• ز دست کوته خود زیر بارم
• گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
• گر دست دهد خاک کف پای نگارم
• در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
• مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
• من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
• جوزا سحر نهاد حمایل برابرم
• تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
• به تیغم گر کشد دستش نگیرم
• مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
• نماز شام غریبان چو گریه آغازم
• گر دست رسد در سر زلفین تو بازم
• در خرابات مغان گر گذر افتد بازم
• مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
• چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
• من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
• خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم
• من که از آتش دل چون خم می در جوشم
• گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
• حجاب چهره جان می شود غبار تنم
• چل سال بیش رفت که من لاف می زنم
• عمریست تا من در طلب هر روز گامی می زنم
• بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
• من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
• صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
• دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
• دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
• به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
• حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
• روزگاری شد که در میخانه خدمت می کنم
• من ترک عشق شاهد و ساغر نمی کنم
• به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
• حالیا مصلحت وقت در آن می بینم
• گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
• در خرابات مغان نور خدا می بینم
• غم زمانه که هیچش کران نمی بینم
• خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
• گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
• آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
• دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
• دردم از یار است و درمان نیز هم
• ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
• عمریست تا به راه غمت رو نهاده ایم
• ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم
• فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
• خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
• ما ز یاران چشم یاری داشتیم
• صلاح از ما چه می جویی که مستان را صلا گفتیم
• ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
• بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
• خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
• بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
• صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
• دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
• ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
• ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
• سرم خوش است و به بانگ بلند می گویم
• بارها گفته ام و بار دگر می گویم
• گر چه ما بندگان پادشهیم
• فاتحه ای چو آمدی بر سر خسته ای بخوان
• چندان که گفتم غم با طبیبان
• می سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
• یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
• خدا را کم نشین با خرقه پوشان
• شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
• بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
• چو گل هر دم به بویت جامه در تن
• افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
• خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
• دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
• منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
• ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
• گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
• صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
• ز در درآ و شبستان ما منور کن
• ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
• کرشمه ای کن و بازار ساحری بشکن
• بالابلند عشوه گر نقش باز من
• چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
• نکته ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
• شراب لعل کش و روی مه جبینان بین
• می فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
• به جان پیر خرابات و حق صحبت او
• گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
• مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
• ای آفتاب آینه دار جمال تو
• ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
• ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
• تاب بنفشه می دهد طره مشک سای تو
• مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
• خط عذار یار که بگرفت ماه از او
• گلبن عیش می دمد ساقی گلعذار کو
• ای پیک راستان خبر یار ما بگو
• خنک نسیم معنبر شمامه ای دلخواه
• عیشم مدام است از لعل دلخواه
• گر تیغ بارد در کوی آن ماه
• وصال او ز عمر جاودان به
• ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
• در سرای مغان رفته بود و آب زده
• ای که با سلسله زلف دراز آمده ای
• دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
• از من جدا مشو که توام نور دیده ای
• دامن کشان همی شد در شرب زرکشیده
• از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
• چراغ روی تو را شمع گشت پروانه
• سحرگاهان که مخمور شبانه
• ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می
• به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می
• لبش می بوسم و در می کشم می
• مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
• ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
• ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
• با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
• آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
• ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
• سبت سلمی بصدغیها فؤادی
• دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
• سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
• چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
• به جان او که گرم دسترس به جان بودی
• چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری
• شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
• تو را که هر چه مراد است در جهان داری
• صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
• بیا با ما مورز این کینه داری
• ای که در کوی خرابات مقامی داری
• ای که مهجوری عشاق روا می داری
• روزگاریست که ما را نگران می داری
• خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
• طفیل هستی عشقند آدمی و پری
• ای که دایم به خویش مغروری
• ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
• عمر بگذشت به بی حاصلی و بوالهوسی
• نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
• هزار جهد بکردم که یار من باشی
• ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
• زین خوش رقم که بر گل رخسار می کشی
• سلیمی منذ حلت بالعراق
• کتبت قصه شوقی و مدمعی باکی
• یا مبسما یحاکی درجا من اللالی
• سلام الله ما کر اللیالی
• بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
• رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
• این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
• زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
• که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
• انت روائح رند الحمی و زاد غرامی
• سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
• ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
• احمد الله علی معدله السلطان
• وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
• هواخواه توام جانا و می دانم که می دانی
• گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
• نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
• دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
• نوش کن جام شراب یک منی
• صبح است و ژاله می چکد از ابر بهمنی
• ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی
• بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
• ای دل به کوی عشق گذاری نمی کنی
• سحرگه ره روی در سرزمینی
• تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
• ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
• بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
• ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی
• سحرم هاتف میخانه به دولتخواهی
• ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
• در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
• به چشم کرده ام ابروی ماه سیمایی
• سلامی چو بوی خوش آشنایی
• ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
• ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
• می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی

---